Dziś rozpoczęła się IV edycja mojej akcji kulinarnej Warzywa psiankowate. Postanowiłam rozpocząć ją mocnym bakłażanowym akcentem, bo to warzywo psiankowate cieszy się wśród Was małą popularnością. Chciałabym zachęcić Was do eksperymentów z psianką podłużną właśnie. Można go przyrządzić na wiele sposobów: smażyć, piec, gotować na parze. A prezentowane dziś danie jest dla tych którzy narzekają na mdły smak oberżyny – pikantne dodatki sprawią, że poznacie bakłażana w zupełnie nowej odsłonie. Bakłażan jest nazywany gruszką miłosną, przez wielu uważany za afrodyzjak, więc może jednak się skusicie?

Przepis zaczerpnęłam z artykułu Agnieszki Kręglickiej z Wysokich Obcasów z 14 maja 2011.

Składniki na 2 osoby:

1 średni bakłażan

oliwa z oliwek

sól

jogurt naturalny

sos:

pęczek koperku

kilka liści bazylii

ząbek czosnku

2 plastry marynowanej jalapeño lub ewentualnie kawałek posiekanej zielonej chilli

2 łyżki oliwy

sok z 1/2 cytryny

szczypta soli

1. Bakłażana kroimy na plastry, solimy z dwóch stron i odstawiamy (najlepiej na sicie), aby puścił sok.

2. Przygotowujemy sos: siekamy koperek, bazylię i ząbek czosnku. Miksujemy z pozostałymi składnikami sosu.

3. Plastry bakłażany osuszamy i smażymy z dwóch stron na oliwie (nie z pierwszego tłoczenia).

4. Usmażone plastry bakłażana układamy na talerzach i polewamy zielonym sosem i jogurtem.

Bakłażana przygotowanego w ten sposób polecam jako samodzielne danie obiadowe w ciepły dzień. Ewentualnie może zostać poprzedzone zupą, np. chłodnikiem paprykowym, na który przepis postaram się niedługo zamieścić na blogu.

A Wy co przygotujecie do mojej akcji? Jestem bardzo ciekawa i liczę na wiele smakowitości, także z bakłażanem.

Dzisiaj w ramach wspólnego gotowania razem z Chantel, Maggie, Martynosią i Aleksandrą przygotowałam ciasto z warzywami. U mnie bohaterem dnia stał się bakłażan. Przepis zaczerpnęłam z blogu Kucharnia. C0 ciekawe jest to ciasto bez mąki, tłuszczu i cukru (z małym jego dodatkiem w dekoracji). Z miodem, gorzką czekoladą i bakłażanem 🙂 Nie krzywcie się na dodatek bakłażana do słodkiego ciasta, wpływa on bardzo korzystnie na wilgotność tego ciasta (wszak to rodzaj brownie) i jego smak nie jest w ogóle wyczuwalny.

Składniki na formę 26 cm (jeśli chcecie wyższe ciasto, użyjcie mniejszej formy):

2 duże bakłażany

300 g czekolady

skórka pomarańczowa

3 jajka

200 g miodu

50 g kakao

szczypta soli

2 łyżeczki proszku do pieczenia

1. Bakłażana gotujemy na parze do miękkości (ok. 10 minut). Odsączamy z wody i obieramy ze skórki.

2. Jeszcze ciepły miąższ z bakłażana miksujemy i dodajemy do niego posiekaną czekoladę. Jeśli temperatura jest zbyt niska, aby czekolada się rozpuściła, podgrzewamy nieco całość.

3. W drugiej misce mieszamy jajka, miód, sól, proszek do pieczenia, kakao, skórkę pomarańczową (u mnie jedna z czekolad była właśnie ze skórką, więc jej już nie dodawałam). Łączymy z masą czekoladowo-bakłażanową.

4. Formę do pieczenia wykładamy papierem, smarujemy olejem i wylewamy do niej ciasto.

5. Pieczemy ok. 40 minut w temperaturze 180 °C w trybie góra-dół na dolnej półce.

Ciasto ma konsystencję brownie, czyli lekko gumowatą i płynną. Jest aksamitne i rozpływa się w ustach. Naprawdę polecam! Zdjęcie ma nieco smutną tonację, ale robiłam je po 18.00, jesień idzie…teraz najpóźniej muszę fotografować ok. 16.00. Ostatnio fotografuję tylko w świetle dziennym, takie mam postanowienie 😉

Inne ciasta z dodatkiem warzyw u mnie na blogu to m.in. chlebek cukiniowy, ciasto marchewkowe czy brownie z burakami.

Pomysł na przygotowanie tej sałatki podała w ramach grupy wspólnego gotowania Panna Malwinna. Escalivada to katalońska sałatka z pieczonych warzyw. Można ją podawać jako tapa, czyli przekąskę lub dodatek do grillowanych mięs. Serwuje się ją na zimno lub ciepło. Często z dodatkiem koziego sera twarożkowego.

Razem ze mną escalivadę przygotowała Maggie z bloga  W pewnej kuchni na Wyspach.

Składniki na 4 porcje:

4 czerwone papryki

2 duże bakłażany

3 czerwone cebule

+ ewentualnie 2 pomidory

1 ząbek czosnku

1 łyżka octu winnego czerwonego

5 łyżek oliwy z oliwek

sól

Jest to przepis Conrado Moreno z książki Europa w kuchni pod redakcją Joanny Pawełczak.

1. Piekarnik rozgrzewamy do 250 °C.  Paprykę i bakłażany układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i posmarowanej olejem roślinnym. Wstawiamy na 20 minut do piekarnika (pod koniec pieczenia skórka powinna już czernieć).

2. Przekładamy warzywa do foliowego worka lub tak jak ja zrobiłam – przekładamy do dużego garnka i przykrywamy pokrywką. Czekamy aż lekko przestygną. Takie zaparzone, łatwiej będzie obrać.

3. Obieramy paprykę i bakłażana ze skórki. Bakłażany kroimy w plastry, paprykę w szerokie pasy, następnie na pół. Cebulę kroimy w cienkie krążki.

4. Warzywa układamy naprzemiennie na talerzu. Można dodać obrane ze skórki, pokrojone w plastry pomidory.

5. Oliwę mieszamy z octem winnym i przeciśniętym przez praskę czosnkiem.

6. Przygotowanym sosem skropić sałatkę. Lekko posolić. Chociaż można ją podawać na ciepło, ja radzę wstawić na godzinę do lodówki i dopiero podawać, wtedy najbardziej mi smakowała 🙂

To kolejny wpis do mojej akcji psiankowatej 🙂

Baba ghanoush to danie kuchni arabskiej, popularne na Bliskim Wschodzie i w Egipcie. Jest to pasta z miąższu bakłażana i sezamu. Podaje się ją z plackami pita lub khubz. W Egipcie serwuje się ją również jako danie główne z owocami granatu.

Pastę ukręcili wraz ze mną: Panna Malwinna, Chantel, Bartoldzik, Justinka, Iza oraz Emilia.

Ja mój przepis na pastę wykonałam według przepisu Elizy Mórawskiej z White Plate. Najpierw jednak musiałam zrobić (nie chciałam kupować gotowej w sklepie) pastę tahini i tutaj posiłkowałam się przepisem Grumków.

Składniki:

Pasta tahini:

0,5 szklanki ziaren sezamu białego

1 łyżka oleju rzepakowego (w oryginale sezamowy)

1 łyżka soku z cytryny (w oryginale limonki)

1  łyżka wody

1 ząbek czosnku

szczypta soli

Baba ghanoush:

Pasta tahini w ilości jak powyżej – ok. 100 g

2 bakłażany

sok z 1 cytryny

1 ząbek czosnku

2 łyżki posiekanej natki pietruszki

1/2 łyżeczki kminu rzymskiego

sól, pieprz do smaku

+ miód lub melasa, jeśli pasta jest zbyt gorzka

1. Najpierw przygotowujemy pastę tahini: podprażamy na suchej patelni teflonowej sezam. Dajemy mu ostygnąć, następnie mielimy w malakserze lub młynku do kawy. Dodajemy stopniowo olej, sok z cytryny, wodę i przeciśnięty przez praskę czosnek oraz sól. Miksujemy. Jeśli pasta jest zbyt gorzka, choć generalnie ma taki właśnie smak, można dodać trochę melasy lub miodu. Jeśli mamy gotową pastę tahini, pomijamy ten krok 😉

2. Bakłażany przekrawamy na pół. Smarujemy olejem roślinnym, posypujemy solą i układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 200°C na ok. 30 minut. Wierzch rozciętego bakłażana musi być ciemnobrązowy, a miąższ bardzo miękki. Wyjmujemy bakłażany z piekarnika i czekamy aż ostygną.

3. Miąższ z bakłażana oddzielić łyżką od skórki. Pokroić na małe kawałeczki. Wymieszać z pastą tahini, sokiem z cytryny, posiekaną natką, przeciśniętym przez praskę czosnkiem, kminem rzymskim, pieprzem i solą.

4. Wstawić na kilka godzin do lodówki, aby smaki się przegryzły.

5. Jest to znakomita pasta do kanapek, tartinek, krakersów. Można ją podawać jak hummus z różnymi warzywami.

Przepis dodaję do mojej akcji Warzywa psiankowate oraz do akcji Kuchnia Bliskiego Wschodu.

Kochani!

Dziś rozpoczęła się już III edycja mojej akcji Warzywa psiankowate. Po szczegóły zapraszam TUTAJ.

Razem z innymi blogerami przygotowaliśmy z tej okazji pyszne gruzińskie danie z bakłażanem w roli głównej – Adżapsandali. Razem ze mną gotowały Mirabelka, Panna Malwinna, Agata oraz Maggie.

Przepis pochodzi z książki Kulinarny Kaukaz. Smaki, tradycje, receptury.

Z książki tej dowiadujemy się, że “Adżapsandali, czyli ragoût z warzyw, jest podawane jako przekąska, ale także jako danie główne i garnirunek serwowany do dań mięsnych. Najlepiej przyrządzać je ze świeżych warzyw – wiosną, latem i wczesną jesienią, wtedy adżapsandali jest najsmaczniejsze, a jako danie główne jest niezastąpione podczas postu.”

Składniki na 8 porcji:

1,5 kg bakłażanów

2 cebule

0,5 kg ziemniaków

0,5 kg pomidorów

1 zielona ostra papryczka

1-2 ząbki czosnku

2-3 liście laurowe

5-6 gałązek kolendry, natki pietruszki i bazylii

3-4 gałązki kopru

6-8 łyżek oleju

sól

1. Bakłażany kroimy wzdłuż na pół, a następnie w grube plastry. Solimy i odstawiamy na 30 minut, aby pozbyć się goryczki.

2. Ziemniaki obieramy i kroimy w grube plastry. Pomidory parzymy wrzątkiem i zdejmujemy z nich skórkę, kroimy w ósemki.

3. Cebulę drobno siekamy i podsmażamy na złocisty kolor. Następnie dodajemy do niej ziemniaki i smażymy 3-5 minut.

4. Następnie dodajemy bakłażany, pomidory oraz liście laurowe i dusimy ok. 10-15 minut na wolnym ogniu.

5. Z czuszki usuwamy nasiona i siekamy ją drobno. Czosnek rozcieramy z solą (ja przecisnęłam przez praskę).

6. Zieleninę siekamy, odkładamy 2 łyżki do dekoracji.

7. Na 5 minut przed końcem gotowania dodajemy paprykę, czosnek i zieleninę.

8. Przed podaniem posypujemy zieleniną.

W książce jest napisane, że bakłażany można lekko podsmażyć przed duszeniem. Można też je zastąpić cukinią. Ale ja radzę zrobić wersję z bakłażanem, ponieważ jego smak jest bardziej charakterystyczny.

Jutro zapraszam na gruziński chlebek lawasz, który jest znakomitym dodatkiem do adżapsandali.