Nie wiem jak Wy, ale jestem wielką fanką bakłażana. W tym roku postanowiłam przygotować z niego zupę. Wyszła bardzo aromatyczna i pożywna. Proponuję zrobić ją w taki upał jak dziś dopiero wieczorem (wymaga pieczenia warzyw) i odgrzanie w dniu następnym.

Przepis (z moimi małymi zmianami) pochodzi z książki z serii Z kuchennej półeczki. Zupy Carole Clements.

ZUPA BAKŁAŻANOWA

Składniki na 4 porcje:

3 średnie bakłażany (ok. 75 dag)

1 marchew

1 pietruszka

oliwa z oliwek do posmarowania formy i warzyw

3 ząbki czosnku

2 cebule

oliwa do smażenia

1 litr bulionu drobiowego lub warzywnego

1/2 łyżeczki tymianku

1 liść laurowy

kilka ziaren kolendry

1 łyżka koncentratu pomidorowego

skórka z 1/2 cytryny

sok z 1/2 cytryny

1 mała śmietana 12%

sól, pieprz

3 łyżki posiekanej natki pietruszki

1. Piekarnik rozgrzać do 200ºC. Marchewkę i pietruszkę obrać i przekroić wzdłuż. Bakłażany umyć, osuszyć, nakłuć w kilku miejscach widelcem. Wszystkie warzywa posmarować oliwą i umieścić w posmarowanym oliwą naczyniu żaroodpornym. Piec ok. 30 minut. W połowie czasu pieczenia odwrócić warzywa na drugą stronę. Wyjąć z piekarnika i zostawić do ostygnięcia.

2. Gdy warzywa lekko przestygną obrać bakłażana ze skórki (najlepiej rozkroić na pół i wygarnąć miąższ łyżką). Posiekać drobno miąższ bakłażana oraz marchewkę i pietruszkę.

3. W garnku rozgrzać oliwę, podsmażyć posiekaną drobno cebulę i przeciśnięty przez praskę czosnek. Dodać posiekane warzywa oraz przyprawy. Kilka minut smażyć, po czym zalać bulionem. Gotować 30 minut na wolnym ogniu.

4. Dodać koncentrat pomidorowy oraz sok i skórkę cytrynową. Gotować jeszcze chwilę. Rozdrobnić nieco warzywa w zupie tłuczkiem do ziemniaków. Można użyć blendera, ale wówczas miksujemy tylko połowę zupy, bo zupa ta ma nie mieć konsystencji gładkiego kremu, ale nieco grudkowatą.

5. Wymieszać zupę ze śmietaną i zagotować. Na samym końcu, już po zestawieniu z ognia, dodać natkę pietruszki.

Przepis zaczerpnęłam z książki Hanny Szymanderskiej Encyklopedia Polskiej Sztuki Kulinarnej. Tak zamarynowane bakłażany są dla mnie nie lada rarytasem. Naprawdę musicie spróbować. Nie zastosowałam się do jednej rady, nie obrałam bakłażanów, bo chciałam, aby wyglądały bardziej atrakcyjnie.

Składniki na 2 słoiki po ok. 700 ml:

1 kg bakłażanów 

250 g cebuli

świeża bazylia (u mnie czerwona) – cała doniczka

1/2 szklanki oliwy

sól kamienna do przetworów

zalewa:

1 szklanka octu z czerwonego wina

1 szklanka wody

1 czubata łyżka soli kamiennej do przetworów

1 łyżeczka cukru

+ do każdego słoika: 2-3 ziarenka pieprzu i ziela angielskiego, mały listek laurowy

1. Bakłażany pokroić w plastry, posypać solą i zostawić w salaterce na ok. 2 godziny. Odcisnąć, osuszyć i usmażyć z dwóch stron na oliwie.

2. Cebulę pokroić w cienkie plastry.

3. Przygotować marynatę: zagotować wszystkie jej składniki z wyjątkiem octu, gotować 10 minut. Dodać octem gotować jeszcze minutę.

4. Do słoików wrzucić przyprawy, układać warstwami cebulę, listki (gałązki) bazylii i bakłażany.

5. Zalać gorącą marynatą, zakręcić słoiki i pasteryzować ok. 8 minut. Jeśli nie pasteryzujemy, to należy trzymać marynaty w chłodnym miejscu, najlepiej lodówce.

Można spożywać po ok. 2 tygodniach od momentu zrobienia marynaty.

To jeden z ostatnich przepisów w ramach mojej akcji Warzywa psiankowate 2014. Jeszcze tylko 3 dni akcji łącznie z dzisiaj, więc spieszcie dodawać przepisy 😉

Do tego przepisu przymierzałam się już parokrotnie. Przeglądając inne blogi i widząc kolorowe słoiczki z lutenicą aż śliniłam się na ich widok, bo uwielbiam takie warzywne relisze. A ten idealnie pasuje do mojej akcji psiankowatej 😉

Co to właściwie jest ta lutenica? To taki gęsty sos lub krem warzywny z ok. 50% udziałem papryki oraz bakłażanem, pomidorami i chilli przyprawiony porządną porcją czerwonej czubricy. Może być łagodniejsza lub ostrzejsza. U mnie powstała wersja średnio ostra i mało rozdrobniona. Po prostu posiekałam warzywa po ich upieczeniu. Tylko pomidory dodałam zmiksowane.  Lutenica pochodzi z Bałkanów, popularna jest szczególnie w Macedonii, Serbii i Bułgarii. Podaje się ją głównie jako sos do grillowanych mięs lub dodatek do kanapek.

Przepis powstał jako kombinacja dwóch przepisów: z bloga Damsko-męskie spojrzenie na kuchnię oraz bloga Kulinarne Szaleństwa Margarytki.

Składniki na ok. 11 słoików 315 ml:

2,2 kg papryki czerwonej

1,2 kg bakłażanów

1,6 kg pomidorów

3 papryczki chilli

3 cebule

4 ząbki czosnku

20 g czubricy czerwonej

1,5 łyżeczki soli

1 łyżka cukru

3 łyżki oliwy z oliwek (nie extra virgin)

1. Paprykę czerwoną, papryczkę chilli i bakłażany układamy na kratce do grillowania i wstawiamy do piekarnika rozgrzanego do 180 °C. Pod spód podkładamy blachę z niewielką ilością wody, aby sok z warzyw kapał do niej. Warzywa pieczemy w trybie grill (z termoobiegiem) przez ok. 20-25 minut, aż skórka papryki będzie prawie cała czarna.

2. Pomidory parzymy, obieramy ze skórki i kroimy na mniejsze kawałki. Następnie miksujemy.

3. Podpieczone warzywa od razu przekładamy albo do foliowych torebek, albo do dużych garnków i zakrywamy zaraz pokrywką (ja preferuję tę drugą opcję). Trzymamy tak szczelnie zamknięte przez około 20 minut, aby łatwiej było zdjąć z nich skórkę.

4. Obieramy ze skórki papryki słodkie i ostre oraz bakłażana. Następnie siekamy drobno miąższ.

5. W dużym 6 litrowym garnku podgrzewamy posiekany miąższ papryk i bakłażanów z dodatkiem zmiksowanych pomidorów. Cebulę i czosnek siekamy. Podsmażamy na oliwie, dodając po koniec czubricę.

6. Podsmażoną cebulę i czosnek łączymy z posiekanymi warzywami, dodajemy sól, cukier i gotujemy na wolnym ogniu około 1 godziny, tak aby uzyskać gęstą konsystencję sosu.

7. Gorącą lutenicę nakładamy do słoików i od razu zakręcamy. Pasteryzujemy w garnku wyłożonym gazetą/ściereczką przez około 15 minut. Woda musi sięgać 3/4 wysokości słoików.

Przepis dodaję do akcji:

Kochani!

Pierwszą połowę tygodnia spędziłam w kuchni robiąc przetwory. Pomimo, że zrobiłam ich dość dużo, wciąż mam niedosyt. Jednak muszę jeszcze załatwić parę spraw i przygotować się do kolejnego pobytu w Warszawie, więc niestety na razie z przetworami koniec. Może uda mi się zrobić coś jeszcze w połowie września… Tymczasem lutenica, przecier pomidorowy, dżem pomidorowy, leczo i bakłażany po ormiańsku oczekują na publikację 😉

Ale nie o tym miał być dzisiejszy wpis. Chciałabym zaprosić Was na pyszną zapiekankę z bakłażan. Pierwotnie miała to być parmigiana di melanzane, czyli parmezan z bakłażanem. Byłam święcie przekonana, że parmigiana oznacza zapiekankę… więc nie przywiązałam wagi do parmezanu w przepisie, myśląc, że można go zastąpić dowolnym twardym serem… Coś mnie podkusiło jednak, żeby wrzucić nazwę w tłumacza on line i wtedy zobaczyłam, jak bardzo jestem naiwna 😛 Zatem nie opublikowałam zapiekanki w ramach wspólnego gotowania, bo pokazywanie jej jako parmigiana di melanzane byłoby zwykłym oszustwem. Pokazuję ją Wam jednak teraz, bo naprawdę warto ją zrobić, z parmezanem czy bez 😉

Inspiracją były dwa przepisy: Kukbuka i Kuchni pod wulkanem.

Składniki:

1 bakłażan

kulka mozzarelli

ok. 75 g sera edam lub parmezanu (konieczny w przypadku oryginalnej parmigiana di melanzane)

3 duże pomidory

mała cebula

mały ząbek czosnku

1/2 łyżeczko suszonej bazylii

1/2 kieliszka białego wytrawnego wina

oliwa z oliwek do smażenia

1. Cebule kroimy w kostkę, czosnek drobno siekamy lub przeciskamy przez praskę. Podsmażamy na oliwie. Dodajemy sparzone, obrane i pokrojone w dużą kostkę pomidory. Podlewamy winem i smażymy ok. 10 minut. Na końcu dodajemy bazylię.

2. Bakłażan i mozzarellę kroimy w plastry. Edam/parmezan trzemy na tarce o drobnych oczkach. (Bakłażana można posolić, zostawić na sicie i po 30 minutach osuszyć. Ja tutaj nie zastosowałam tego zabiegu i wcale nie był gorzki oraz tłuszcz wchłaniał tak samo łapczywie 😉 )

3. Bakłażana smażymy na oliwie z dwóch stron, tak aby lekko go zrumienić. Można użyć patelni grillowej, wtedy wchłonie mniej tłuszczu. Albo obtoczyć w mące. Odsączamy z nadmiaru tłuszczu.

4. Dno żaroodpornego naczynia smarujemy sosem pomidorowym, na nim układamy warstwę z bakłażana, znów cienką warstwę sosu, mozzarellę, edam (parmezan), sos i później bakłażan, sos, mozzarella, edam (parmezan).

5. Wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 180ºC na około 25-30 minut. Wyjmujemy z piekarnika, dajemy zapiekance chwilę odpocząć, aby łatwiej było ukroić porcje i podajemy.

Ja w swojej zapiekance nie użyłam w ogóle soli, bo same sery zawierają jej bardzo dużo. Także jeśli, ktoś wcześniej solił pokrojonego bakłażana, aby puścił sok/goryczkę, to jest dodatkowym źródłem soli, więc polecam wtedy już na pewno z niej zrezygnować.

To kolejny przepis w ramach mojej akcji. W kolejnych wpisach będę starała się Was zachęcić do zrobienia przetworów z psiankami 😉

Od publikacji ostatniego przepisu minął już prawie tydzień. Musicie mi wybaczyć. Teraz kursuję między Łodzią i Warszawą i mam trochę spraw na głowie. Staram się na bieżąco (przynajmniej raz dziennie) akceptować Wasze przepisy w akcji Warzywa psiankowate 2014. Bardzo mnie cieszy tak duże zainteresowanie akcją. Właśnie mija jej połowa a zebrałam już około 200 Waszych przepisów z psiankami.

W tym tygodniu jestem w Łodzi i całe popołudnia spędzam w kuchni robiąc przetwory na zimę. Zaraz zabieram się za dżem pomidorowy 😉 Wczoraj zrobiłam bakłażany po ormiańsku. A właśnie o bakłażanach jest dzisiejszy wpis. Albowiem mój bardzo prosty przepis na ich faszerowanie znajdziecie w najnowszym numerze Przyślij Przepis. Zapraszam do kiosków 😉

Przepis znajdziecie także TUTAJ.

Już jutro opublikuję na blogu przepis na zapiekankę z bakłażanem w roli głównej.