Razem z Shinju z Kuchennych wędrówek Shinju i Panną Malwinną z Filozofii Smaku zapraszam dzisiaj na risotto z cukinią.

Tym razem wersja dla mięsożerców, choć łatwo ją przystosować dla wegetarian – po prostu nie dodawać chipsów z boczku lub zrobić np. chipsy z jarmużu. I zrobić je na wywarze warzywnym, jak słusznie zauważyła jedna z czytelniczek. Jeśli chcecie mieć danie wegetariańskie sprawdźcie też ser, czy nie jest na podpuszczce zwierzęcej. Ser dziugas, jakiego użyłam, jest zrobiony z użyciem podpuszczki mikrobiologicznej, która jak czytam jest dopuszczona dla wegetarian.

Polecam też inne risotta, które pojawiły się u mnie na blogu: z pieczarkami oraz z dynią, gorgonzolą i orzechami.

RISOTTO Z CUKINIĄ I CHIPSAMI Z BOCZKU

Składniki na 2 porcje:

120 g ryżu arborio

2 łyżki masła

ok. 0,5 – 0,75 l bulionu drobiowego (warzywnego)

1 cebula

1 mała cukinia

1/4 łyżeczki tymianku

1/4 łyżeczki mielonego pieprzu

1 łyżka posiekanej natki pietruszki

50 g sera typu parmezan (u mnie dziugas)

kilka plastrów boczku wędzonego surowego (lub liście jarmużu)

1. Piekarnik nastawić na 220 ºC. Zagotować bulion. Ryż przelać na sicie zimną wodą.

2. Cebulę drobno posiekać. Cukinię pokroić w cienkie plastry lub półplasterki (zależnie od jej średnicy).

3. Na patelni rozpuścić masło. Podsmażyć na maśle cebulę. Dodać ryż i smażyć aż stanie się szklisty (kilka minut). Następnie stopniowo (po łyżce) wlewać bulion, mieszać. W połowie czasu, czyli po ok. 12-15 minutach, dodać cukinię.

4. W międzyczasie wstawić na ok. 10 minut do nagrzanego piekarnika plastry boczku ułożone na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Piec z termoobiegiem. Wyjąć z piekarnika. Można odsączyć z tłuszczu na ręczniku papierowym.

5. Do prawie już gotowego risotta dodać przyprawy. Gdy ryż będzie już gotowy (powinien być lekko al dente), zdjąć z ognia, dodać połowę tartego parmezanu i wymieszać.

6. Wykładać porcje na talerze. Posypać resztą sera i ułożyć na wierzchu chipsy z boczku.

Czy ktoś z Was nie lubi lubczyku? Nie sądzę, bo to lubczyk nadaje charakterystyczny smak przyprawom typu jarzynka, a tego typu przyprawy są u nas w Polsce używane w bardzo dużych ilościach. A naprawdę wystarczy go niewiele, żeby nadać potrawie wspaniały smak i aromat. przygotowywałam dla Was już prawie 4 lata temu marchewkę z pieczarkami i lubczykiem, a całkiem niedawno kotlety z bobu z dużym udziałem tego zioła. Tym razem pora na sos na bazie lubczyku. Idealny do mięsa wieprzowego. U mnie to była łopatka. W towarzystwo ziemniaczków i gotowanych warzyw sos lubczykowy naprawdę wpasował się idealnie.

To kolejny po ostatniej marchwiance i wołowinie z rzodkiewkami przepis kuchni kujawskiej z książki Regionalna kuchnia polska. Kujawy.

GOTOWANA ŁOPATKA WIEPRZOWA Z SOSEM LUBCZYKOWYM

Składniki na 4 porcje:

60 dag wieprzowiny (u mnie łopatka)

1/4 łyżeczki imbiru

1 liść laurowy

1/2 łyżeczki gorczycy

1 łyżeczka cukru

6 dużych marchewek

1 seler

1 duży por

sól, pieprz

sos:

1 pęczek natki pietruszki

2 g liści lubczyku (kilka gałązek)

10 dag miękkiego masła

2 łyżki mąki pszennej

1/2 kieliszka białego wina

sok z 1/2 cytryny

szczypta gałki muszkatołowej

sól, pieprz

1. Łopatkę umyć, osuszyć i natrzeć cukrem, solą, pieprzem, imbirem, gorczycą. Włożyć do naczynia, podłożyć pod mięso liść laurowy + ewentualnie goździk (ja nie używam w swojej kuchni tej przyprawy z uwagi na uczulenie męża). Przykryć szczelnie i odstawić na noc do lodówki (lub minimum 4 godziny)

2. Następnego dnia obrać warzywa. Zagotować 1 litr wody z dodatkiem soli, wrzucić mięso, zagotować, zebrać szumowiny z wierzchu. Dodać jarzyny, gotować na wolnym ogniu około godziny.

3. Przygotować sos na bazie 250 ml odcedzonego wywaru. Natkę pietruszki i lubczyku (bez łodyg) drobno posiekać i zmiksować z masłem. Wymieszać z mąką i białym winem i stopniowo zmieszać z gotującym się wywarem (odlaną szklanką). Przyprawić solą, pieprzem, gałką muszkatołową oraz sokiem z cytryny. Zdjąć z ognia.

4. Mięso wyjąć z wywaru, pokroić w plastry. Układać mięso na talerzach, polewać sosem. Podawać z ziemniakami oraz warzywami z wywaru pokrojonymi na kawałki.

A już jutro rusza akcja Warzywa psiankowate 2015, do której serdecznie zapraszam 🙂

W tym roku wszystkie warzywa szybciej pojawiają się na ryneczkach i jeszcze szybciej z nich znikają. Młoda kapusta już przestaje być taka młoda nawet 😉 A może to mi jakoś szybciej leci czas? Podobno po 30-stce tak jest… Jak podają źródła to gęsta zupa na bazie słodkiej kapusty, ziemniaków i boczku lub kiełbasy, koniecznie z dodatkiem kminku. Znajduje się na Liście Produktów Tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Na tej liście znajdziemy  Parzybrodę z woj. wielkopolskiego z kapusty włoskiej z kawałkami mięsa i suszonych grzybów, Parzybrodę / kapuśniak ze świeżej kapusty po borowiacku z boczkiem lub słoniną oraz Śląską parzybrodę / parzy-brodę z kminkiem. Dawniej podawano ją podczas żniw i wykopków. Gorąca, zrobiona z niezbyt dokładnie poszatkowanej kapusty parzyła brody podczas jej konsumpcji. Ja zdecydowałam się na bardzo prostą jej wersję, bez cebuli i wielu przypraw i muszę Wam powiedzieć, że naprawdę jej smak jest boski – w prostocie siła! Najbliżej mojej parzybrodzie do tej ze Śląska.

Korzystałam głównie z przepisu z książki Gulasz i bigos. Sprawdzone przepisy.

PARZYBRODA Z MŁODEJ KAPUSTY Z KIEŁBASĄ

Składniki na 4 porcje:

1/2 główki młodej kapusty

2 łyżki masła

pętko kiełbasy wieprzowej (ok. 300 g)

4 średnie młode ziemniaki (ok. 0,5 kg)

1/2 łyżeczki kminku mielonego

sól, pieprz

1. Z kapusty oberwać wierzchnie ciemnozielone liście. Przekroić na pół. Jedną połówkę zachować do innego dania. Drugą opłukać, osączyć, wyciąć z niej głąb i poszatkować na dość długie kawałki.

2. Ziemniaki, obrać i pokroić w drobną kostkę. Kiełbasę pokroić w plastry.

3. W rondlu rozpuścić masło i podsmażyć na nim kapustę. Zalać około 1 litrem wody. Gotować.

4. Na patelni podsmażyć kiełbasę z ziemniakami. Dorzucić do duszącej się kapusty. Gotować razem około 1 godzinę.

5. Doprawić kminkiem, pieprzem i solą. Zupa powinna być gęsta. Właściwie bardzie przypominać bigos. Podawać gorącą z pajdami chleba.

Już jutro rozpoczynam urlop. Wyjeżdżam na małą eskapadę po Polsce Północnej. Głównym punktem programu będzie wesele Domi w kuchni. Już nie mogę się doczekać 🙂

W sobotę wezmę jeszcze udział w konferencji Łódź Bloguje w łódzkim Art Inkubatorze. Poznam masę fajnych ludzi, dowiem się nowych rzeczy i wezmę udział w warsztatach fotograficznych prowadzonych przez Grzegorza Grzejszczaka z Foto Five. Postaram się przygotować dla Was relację z tego wydarzenia.

Moja akcja Pieczarkowy Tydzień 2015 trwa już 3 dzień, a ja dopiero teraz zamieszczam wpis… Zapytacie co się stało? Jak zwykle w weekend miałam dużo spraw do załatwienia. Byłam tez na wspaniałej imprezie u Zuzi Makagigi – a właściwie jej narzeczonego. Koniecznie zobaczcie jakie Zuzia robi cudne torty! Na imprezie coś się stało z moim obiektywem 50 mm, którym to właśnie tylko i wyłącznie wykonuję od jakiegoś czasu wszystkie zdjęcia jedzenia. Na szczęście zdążyłam obfotografować pastę orzechowo-pieczarkową i klopsiki nadziewane pieczarkami marynowanymi. Zatem na pewno znajdą się na blogu. Kolejny weekend minął tak szybko, że nawet nie zajrzałam znowu do Internetu. I może i dobrze, czasem naprawdę trzeba odpocząć od komputera. W każdym bądź razie teraz jest zwarta i gotowa, aby dodawać przepisy, które zrealizowałam wcześniej. A już jutro przyjdzie do mnie nowy obiektyw i będę dalej eksperymentować w kuchni 😉 Mam w planach zakup pieczarek brązowych i portobello.

Pieczarkowe gotowanie rozpoczęłam od bogosiku z pieczarek. Zapytacie jak to? Bigos jest z kapusty przecież. Tutaj bardziej chodzi o sposób przygotowania – podsmażanie i duszenie składników w jednym garnku. Jest także dość wyraźna kwaśna nuta, dzięki dodatkowi kiszonych ogórków. W sumie uwielbiam zupę ogórkową z kiszonych ogórków, jadłam też żeberka jarmarczne duszone z ich dodatkiem, ale tutaj obawiałam się o to, czy nie przyćmią smakiem całej potrawy. Teraz mogę powiedzieć, że moje obawy były bezpodstawne. Pieczarki są bardzo aromatyczne, z drugiej strony ugotowane ogórki kiszone tracą na swojej kwaśności, zatem stosunek tych smaków wynosi 50:50 i to jest clue tego dania.

BIGOSIK Z PIECZAREK

Składniki na 6 porcji:

0,5 kg pieczarek

0,5 kg cebuli

0,5 kg kiszonych ogórków

0,5 kg kiełbasy (zwyczajnej, podwawelskiej lub śląskiej)

3 łyżki koncentratu pomidorowego

olej do smażenia

1 łyżeczka przyprawy do bigosu

ewentualnie sól, pieprz do doprawienia

1. Pieczarki obrać/oczyścić, pokroić w plastry. Kiełbasę i ogórki (nie obierając) pokroić w kostkę, cebulę w talarki.

2. Na jednej patelni podsmażyć na oleju cebulę i pieczarki, do odparowania płynu. Na drugiej patelni smażyć kiełbasę i ogórki kiszone, aż kiełbasa będzie zrumieniona.

3. Wszystkie składniki przełożyć do jednego garnka. Dodać koncentrat pomidorowy i przyprawę do bigosu oraz nieco wody (ok. 1/2 szklanki – tak aby nic się nie przypaliło) i dusić pod przykryciem na małym ogniu około 30 minut, często mieszając.

4. Podawać z ryżem lub pieczywem.

Przygotowując to danie korzystałam z przepisów z książek Gulasz i bigos. Sprawdzone przepisy. Wyd. Olesiejuk oraz Pieczarki i grzyby leśne we współczesnej kuchni.

A jak tam Wasze gotowanie w ramach mojej akcji? Pieczarki kupione, a może już przerobione na pyszne dania?

Na rozpoczęcie akcji Mirabelki Wielkanocne Smaki V postanowiłyśmy razem z Mirabelką i Panną Malwinną przygotować danie z białą kiełbasą w roli głównej.

Ja postawiłam na dość prosty przepis. Uwielbiam kiełbasę pieczoną w piwie, ciekawa też zatem byłam smaku sosu polskiego, którego głównym składnikiem jest ciemne piwo. Efekt bardzo mnie zaskoczył, bo sos bardzo przypominał mi w smaku barszcz biały/żurek. Naprawdę polecam taki sposób podania białej kiełbasy. Jak dla mnie idealny na wielkanocny obiad, jak i także na co dzień.

Przepis na kiełbasę (z moimi zmianami) pochodzi z książki Kiełbasy i parówki. Sprawdzone przepisy. Wydawnictwo Olesiejuk.

BIAŁA KIEŁBASA W SOSIE POLSKIM

Składniki:

ok. 1 kg kiełbasy białej surowej

2 cebule

4 ziarna ziela angielskiego

500 ml ciemnego piwa

4 łyżki masła

4 łyżki mąki

1/2 łyżeczki pieprzu

1 łyżeczka majeranku

1 łyżeczka przyprawy typu “jarzynka” (najlepiej domowej)

1 łyżka octu winnego

sól do smaku wg indywidualnych preferencji

1. Kiełbasę opłukać i przełożyć do garnka. Jeśli kupiliśmy cały sznur kiełbas, nie rozdzielać przed gotowaniem. Zalać kiełbasy piwem, dolać około szklanki wody, tak aby cała kiełbasa była w płynie. Wrzucić ziele angielskie i cebulę pokrojoną w krążki. Dusić około 40 minut na wolnym ogniu pod przykryciem.

2. Kiełbasę wyjąć z wywaru i trzymać w cieple.

3. Wywar z cebulą przetrzeć przez sito. Dodać do niego jarzynkę, pieprz, sól oraz majeranek. Gotować kilka minut.

4. Przygotować zasmażkę z mąki i masła. Stopniowo na patelni dodawać do niej wywar i wymieszać całość. Jeśli zrobią się kluski można sos zmiksować lub przetrzeć przez sito. Na końcu dodać nieco octu, aby zakwasić.

5. Kiełbaski wykładać na talerze i polewać sosem. Podawać najlepiej z pieczonymi ziemniakami lub kaszą.