Lubię odkrywać smaki innych krajów. Nie mam za bardzo czasu i warunków na podróże, więc chociaż w ten sposób mogę podróżować po innych krajach. Stąd mój aktywny udział w akcji Kuchnia niemiecka organizowanej przez Gotuj zdrowo!Guten Appetit! Żałuję, że już się kończy. W zanadrzu mam jeszcze bawarską zapiekankę ze szpeclami, ale najpierw pora na przepis na jej podstawę, czyli niemieckie kluseczki kładzione spätzle. Wrzuca się je na wodę przez specjalne sito/tarkę. Ja użyłam zwykłego durszlaka.

Bazowałam na przepisie z Tiny, nr 4 z 18 lutego 2015.

SZPECLE – NIEMIECKIE LANE KLUSECZKI (W POLSKIEJ WERSJI – LANE PRZEZ DURSZLAK)

Składniki na 4-6 porcji:

100 ml mleka

3 małe jajka

125 ml wody

25 dag mąki

1/2 łyżeczki soli

1. Do garnuszka/miski wlać mleko, wybić jajka, dolać wodę i sól. Wymieszać mikserem.

2. Dodawać stopniowo mąkę i miksować na gładką masę. Ciasto ma przypominać konsystencją gęste ciasto naleśnikowe/śmietanę.

3. Wybrać duży i dość wysoki garnek (aby móc postawić na nim durszlak). Zagotować w dużym garnku ok. 4 litry wody. Dodać 2 łyżeczki soli.

4. Ciasto wlewać  4 porcjami do durszlaka i przelewać przez durszlak mieszając łyżką.

5. Przelane do wody kluseczki przemieszać od razu łyżką i wyjmować z wody łyżką cedzakową na sito jak tylko wypłyną na wierzch (mogą się gotować maksymalnie 1 minutę). Na sicie przelewać zimną wodą. Gotować kolejne porcje. W ten sposób szpecle nie będą sklejone.

Tak przygotowane szpecle można wykorzystać później do zupy czy zapiekanki. Jeśli mają być podane ze skwarkami, to oczywiście trzeba je podawać od razu bez przelewania zimną wodą. Gdy mamy w posiadaniu specjalne sito do szpecli, to nie ma potrzeby robić ich na raty. Wtedy całość ciasta przelewamy przez sito i wyjmujemy szpecle, gdy wszystkie wypłyną na wierzch i chwilę się pogotują.

W sobotę pokażę Wam przepis na zapiekankę z wykorzystaniem tych pysznych kluseczek prosto z Bawarii.

Z okazji Światowego Dnia Makaronu wraz z Zuzią, Mirabelką, Lejdi oraz Bartoldzikiem przygotowaliśmy makaronowe dania.

Składniki na 4 porcje:

300 g makaronu kolanka

500 g świeżego szpinaku

50 g gorgonzoli

2 łyżki oliwy z oliwek

2 ząbki czosnku

2 łyżki masła

2 łyżki mąki

1 szklanka mleka

1/2 łyżeczki  gałki muszkatołowej

1/2 łyżeczki pieprzu

1/2 łyżeczki soli*

1. Nastawić piekarnik na 200 ºC. Makaron ugotować al dente. Szpinak dobrze umyć, odciąć ogonki i je wyrzucić, liście posiekać.

2. Na patelni rozgrzać oliwę, dodać posiekany drobno czosnek i wrzucić liście szpinaku. Smażyć kilka minut mieszając. Na końcu wymieszać z gałką muszkatołową, pieprzem i solą.

3. Zrobić sos beszamelowy – w rondelku rozpuścić masło, zmniejszyć płomień, dodać mąkę energicznie mieszając. Cały czas mieszając dodawać stopniowo mleko aż powstanie gęsty sos.

4. Naczynie do zapiekania posmarować masłem. Wrzucić 1/2 makaronu. Na makaronie ułożyć warstwę z 1/2 szpinaku. Potem dodać kolejną warstwę makaronu i szpinaku. Na wierzch wylać sos i posypać pokruszoną gorgonzolą.

5. Zapiekać ok. 15 minut w 200 ºC w trybie grzania góra-dół, bez przykrycia.

* należy uważać z solą, bo gorgonzola może być już dosyć słona; zawsze można dosolić porcje na talerzu

Przygotowując danie korzystałam z przepisu na stronie Planet Kitchen.

Przepis dodaję do akcji Shinju.

Bardzo długo nie gotowałam z grupą wspólnego gotowania prowadzoną przez Malwinę z Filozofii Smaku. W końcu się zmobilizowałam i coś przygotowałam. Tym razem na tapecie była Pasta Primavera – danie sięgające korzeniami lat 70-tych. Powstało prawdopodobnie w restauracji Le Cirque w Nowym Jorku. Podstawą dania jest makaron “anielskie włosy” lub spaghetti. Do przygotowania sosu wykorzystuje się dużo zielonych wiosennych warzyw oraz śmietanę, bulion drobiowy i parmezan. Ja niestety nie miałam parmezanu, ale myślę, że można spokojnie zastąpić go innym twardym serem.

Przepis przygotowałam według TEGO przepisu, a jeśli chcecie przeczytać więcej o tym daniu przeczytajcie TEN artykuł na Wikipedii.

Razem ze mną gotowali: Lejdi, Panna Malwinna, Shinju, Wojciech, Maggie, Siaśka oraz Bartoldzik.

Składniki na 2 osoby:

200 g makaronu spaghetti

kilka różyczek brokuła

mała cukinia

kilka zielonych szparagów

1/2 szklanki zielonego groszku (może być mrożony)

3 ząbki czosnku

3 pomidory (lub pomidory krojone z kartonika)

12 liści bazylii (lub 1 łyżeczka suszonej)

4 łyżki masła

1/2 szklanki bulionu drobiowego

100 g śmietany 18%

tarty ser

sól

1. Zagotować  garnek wody z łyżeczką soli. Na wrzątek wrzucić groszek – gotować 2 minuty, następnie brokuły – gotować minutę razem z groszkiem, następnie szparagi – gotować razem z brokułami i groszkiem kolejną minutę. Wyłowić warzywa łyżką cedzakową, ostudzić w zimnej wodzie, następnie odsączyć na sicie.

2. Na patelni rozpuścić masło, dodać czosnek przeciśnięty przez praskę, pokrojoną w kostkę cukinię, smażyć minutę. Następnie dodać krojone pomidory i smażyć jeszcze 2 minuty często mieszając.

3. Do podsmażonej cukinii i pomidorów wlać bulion, zagotować. Dodać stopniowo śmietanę oraz wcześniej zblanszowane warzywa. Trzymać na wolnym ogniu jeszcze ok. 10 minut.

4. Dodać tarty ser i wymieszać. Ja dodałam jeszcze trochę mięsa kurczaka z rosołu do sosu.

5. Ugotować makaron al dente.

6. Odsączony makaron wymieszać z sosem, dodać bazylię i sól do smaku. Podawać.

Jeden talerz podałam inaczej – makaron, sos i warzywa oddzielnie – taka wersja wygląda bardziej apetycznie.

Wiem trochę późno dziś pojawiam się z pieczarkowym przepisem, szczególnie, że rozpoczęty o północy Pieczarkowy Tydzień 2013 to moja akcji…niestety choróbsko nadal trzyma mnie swoją mocną łapą…jednak nie dałam za wygraną i przygotowałam pyszne danie makaronowe z pieczarkami. Jego przygotowanie nie zajęło mi zbyt wiele czasu.

Inspiracją do tego dania był przepis na grzybowe cannelloni z książeczki Kuchnia niskotłuszczowa Kathryn Hawkins.

Składniki na 2 osoby:

8 cannelloni

200 g pieczarek

1 cebula

1 ząbek czosnku

1/2 łyżeczki tymianku

1/2 łyżeczki gałki muszkatołowej

2 łyżki oleju rzepakowego

kieliszek wytrawnego białego wina

2 łyżki bułko tartej

1 puszka pomidorów krojonych

1 czerwona papryka

sól, pieprz

ser żółty do posypania

1. Cebulę i czosnek posiekać. Podsmażyć w rondlu na 2 łyżkach oleju rzepakowego.

2. Do podsmażonej cebuli i czosnku dodać pokrojone w półplasterki pieczarki oraz tymianek i gałkę muszkatołową. Wymieszać, zalać winem i gotować około 10 minut do prawie całkowitego odparowania.

3. Oczyszczoną z nasion paprykę zmiksować razem z pomidorami oraz solą i pieprzem.

4. Pieczarki wymieszać z bułką tartą i tak przygotowanym nadzieniem napełniać cannelloni.

5. Na dno naczynia żaroodpornego wylać połowę sosu. Ułożyć nadziane cannelloni i zalać resztą sosu. Sos powinien całkowicie zakryć makaron.

6. Piec ok. 35 minut w temperaturze 200 ºC.

7. Podawać posypane serem żółtym.

To pierwszy przepis w ramach akcji Pieczarkowy Tydzień 2013. Zapraszam do aktywnego udziału!

Ależ mi zasmakowały te zielone szparagi. Bardzo szybko wyszły z lodówki 😉 Dzisiaj pojadę znów ich poszukać chyba.

Tymczasem zobaczcie co wyczarowałam z udziałem zielonych szparagów. Tak pewnie powiecie, że to klasyka, że to już znacie, takie standardowe połączenie – łosoś i szparagi. A mówcie co chcecie, ja odkryłam je dopiero teraz 😛 I tych którzy nie próbowali zachęcam do przyrządzenia tego makaronu.

Składniki na 2 osoby:

200 g spaghetii

300 g wędzonego łososia w kawałku (nie w plastrach)

1/2 pęczka zielonych szparagów

1/2 pęczku koperku

1 mała śmietana 18%

2 łyżeczki tartego parmezanu lub innego sera do makaronu

szczypta soli pieprzu

2 łyżki oliwy z oliwek

1. Łososia dzielimy na mniejsze kawałki.

2. Wodę na makaron solimy, zagotowujemy i dodajemy 2 łyżki oliwy (aby makaron się nie sklejał po ugotowaniu). Gotujemy makaron al dente.

3. Szparagi obieramy i odcinamy im twarde końcówki (jeśli jest taka potrzeba). Ustawiamy w wąskim i wysokim garnuszku. Zalewamy wrzątkiem i blanszujemy 2 minuty. Odcedzamy i kroimy na kawałki o długości ok. 3 cm.

4. Do odcedzonego makaronu dodajemy śmietanę, posiekany koperek, podgotowane szparagi i łososia. Delikatnie mieszamy.

5. Nakładamy na talerze. Posypujemy mielonym pieprzem i serem. Ozdabiamy główkami szparagów.

Na etykiecie dołączonej do szparagów przeczytałam, ze “w starożytnych Chinach były znane jako środek na kaszel, w Egipcie jako środek na wątrobę, a w Grecji na nerki…Przypisuje się mu właściwości afrodyzyjne…Szparag zawiera witaminy, składniki mineralne i glikozydy. Pobudza on funkcje nerek i podobno oczyszcza krew.” (Agrar Magnice Sp. z o.o.)